Web-
Thanksgiving Polka Party & Awards Show 2013.
4 december,
Inmiddels ben ik weer thuis in Nederland. Binnenkort naar Spanje. We hadden een prachtige week in Amerika. Helaas was het niet mogelijk om vanuit Cleveland de website up to date te houden. Updates lukten niet. Binnenkort een verslag van de Polka Party en de Awards Show in Cleveland.
Het was een prachtige polka week. Het was goed om weer terug te zijn in Cleveland.
We hebben heel veel mensen gesproken en heel veel goede polka bands op het podium
zien spelen. Het was een schitterende Awards Show. En ik heb een paar leuke deals
afgesloten. 1: Er komt een nieuwe Polka Party in Nederland in samenwerking met De
Cleveland-
Vorige week was het weer zover, de jaarlijkse polka week in Cleveland tijdens Thanksgiving.
Voor Polka liefhebbers is dat altijd één van de hoogtepunten van het jaar. Donderdag
was de eerste dag van de drie daagse Polka Party, met op zaterdagmiddag de Awards
Show. Het programma van de Polka Party en de Awards Show zag er dit jaar veelbelovend
uit. En deze keer was ik aanwezig op uitnodiging van de Cleveland-
We besloten om lekker vroeg naar Amerika te vertrekken om niets te hoeven missen.
Het was een prettige vlucht. Op zaterdag vlogen we van Amsterdam naar Chicago. Er
was één minpuntje. Na aankomst op de luchthaven moet je door emigratie. Van de twaalf
balies waren er slechts drie open. Één daarvan was alleen voor rolstoelers. De andere
twee konden de lange rij wachtenden die het land inwilden uiteraard amper aan. Ik
was één van de eersten die het vliegtuig verliet, dus ik stond nog redelijk vooraan
in de rij wachtenden. Maar het koste toch nog meer dan twee uur voordat ik door emigratie
was. Mijn vriendin Jeanne die een Amerikaans paspoort heeft hoefde niet door emigratie,
ze was binnen 10 minuten door de douane. Het weekend in Chicago brachten we door
met vrienden en kennissen. Op maandag hadden we een afspraak met Bob en Cilka Dolgan.
Bob en Cilka zijn zes maanden geleden verhuisd van Cleveland naar Chicago. Cilka,
een bekende zangeres was tot vorig jaar de voorzitster van de Cleveland-
Dinsdagmorgen reden we met de auto van Chicago naar Cleveland. Een hele reis, je
bent al snel zo'n 7 a 8 uur onderweg. Uiteraard zijn we een paar keer gestopt voor
koffie, ontbijt en lunch. In Amerika zijn nagenoeg alle snelwegen tolwegen. Je moet
dus betalen. En het viel ons op dat de tol een stuk duurder was geworden. Vlak voordat
we in Cleveland arriveerden begon het te sneeuwen. En niet zo'n klein beetje ook.
En koud dat het in Cleveland was, het vroor en er stond een ijzige harde wind. We
verbleven in het Marriott Hotel. Nadat we rond zes uur hadden ingecheckt belde ik
Tony Petkovsek. Met hem hadden we die avond een afspraak. Tony Petkovsek is de man
die 50 jaar lang op de radio zijn dagelijkse polka programma presenteerde. Hij was
de oprichter van de Cleveland-
De volgende dag was het dan zover, de eerste dag van de Thanksgiving Polka Party. Na het ontbijt gingen we naar Sterle's. Walter Ostanek, zijn vrouw Irene en zijn dochter Cheryl reden met ons mee. We waren er rond tien uur, lekker vroeg. Het diner zou om twaalf uur beginnen, dus we hadden twee uur de tijd om te praten. Het gaat goed met Walter Ostanek en zijn vrouw. Walter heeft onlangs totaal onverwacht zijn muziek winkel Ostanek's Music Centre verkocht. Het is gekocht door een keten met meer dan 60 winkels. Richard Ostanek, de zoon van Walter blijft er werken als filiaal manager. Walter vertelde dat hij er polkas.nl op had nageslagen, en dat hij tot nu toe 97 albums had uitgebracht. Dus op naar de 100. Volgens mij zijn er 98 albums van Walter. Ik moet dat nog natellen. Ik denk dat dat komt dat omdat er van Walter ooit twee albums op één cd zijn verschenen. Die lp's heb ik helaas niet, alleen de cd. Onze zaken waren overigens snel geregeld. Ik liet Walter een paar ideeën zien voor een cd. Ik had wat concepten uitgewerkt. En Walter zei ja. Hij ging op mijn voorstel in en tekende een contract. De 2e cd op het polkas.nl label wordt dus een cd van Walter Ostanek. Een hele bijzondere. Ik hou jullie op de hoogte. Het Thanksgiving diner met Tony Petkovsek was erg gezellig. Andere genodigden waren o.a. Denny Bucar, Dale Bucar, Val Pawlowski en Greg Drust. Allemaal van de Radio. Normaal is het in Sterle's Restaurant op Thanksgiving altijd heel druk, dit jaar niet. Ook hoorden we dat er dit jaar waarschijnlijk minder mensen zouden zijn tijdens de Polka Party. Ieder jaar zijn er wel vijf of meer bussen uit Canada en Wisconsin. Dit jaar zou er slechts één bus zijn, die van Charlie en Mary Lou uit Canada. Ja, dat scheelt al gauw drie a vierhonderd bezoekers. Na het diner reden we snel terug naar het hotel. Om drie uur begon de Polka Party, en Walter Ostanek zou als eerste optreden. Omdat hij met ons mee reed mochten we niet te laat zijn. Gelukkig waren we ruim op tijd. We hadden dit jaar een tafel in de grote zaal die we deelden met de Ostanek familie. En toen begon het, de Polka Party 2013. Na het openingswoord van Mark Habat werd iedereen welkom geheten door Danny Bucar. Tot mijn verrassing hing er een levensgroot spandoek van polkas.nl in de zaal. Vlak naast de ingang, die kon je niet missen. Als eerste stond Walter Ostanek op het programma. Hij werd begeleid door Bob Kravos en zijn band. Het was geweldig. Helaas was de zaal maar voor een kwart gevuld. Veel mensen waren erg bezorgd, maar uiteindelijk werd het niet veel later gelukkig toch nog een halfvolle zaal. Na Walter Ostanek trad Fred Ziwich op. In de tweede set pakte Fred zijn button box ter hand, het was prachtig. Na het optreden van Fred Ziwich And His International Sound Machine stond Mollie B. op het programma. Mollie B. en Squeeze Box spelen in een Poolsachtige stijl polka muziek. Niet mijn favoriet. Mollie B. is op dit moment populair, ze heeft haar eigen tv show. Ze ziet er leuk uit, maar voor mij hoeft het niet. Ze speelde overigens trompet en keyboard tegelijk. Toch wel heel bijzonder. Maar na vijf minuten Mollie B. zijn we toch maar naar de kleine zaal verhuisd waar de Chardon Band optrad. Wat een geweldige show. De Chardon Polka band werd voor deze keer bijgestaan door DJ Kishka op wasbord. Het was een schitterend optreden. Ze speelden veel nummers van hun nieuwste cd A Fistful Of Polkas. Jake Kouwe, accordeonist en leider maakte er een schitterende show van. Veel te snel naar mijn zin was het optreden van de Chardon Polka Band afgelopen. Mollie B. speelde nog steeds in de grote zaal, dus zijn we maar eens even wat gaan rond lopen om te kijken wie er allemaal waren. Heel veel bekenden hebben we gesproken. Dat is altijd leuk, we komen voor de polka muziek, maar ook voor de mensen. Ik had dit jaar een koffer vol chocoladeletters, klompjes en stroopwafels meegenomen voor de mensen die we goed kennen. Zoiets wordt altijd erg gewaardeerd. Leuk detail, in Cleveland kwam ik er achter dat ik een chocolade letter B te weinig had meegenomen. Die was bedoeld voor Bernadette uit Cleveland. Bernadette bezoekt dagelijks polkas.nl en af en toe stuurt ze een email. Dit jaar wilde ze mij graag ontmoeten. Maar uiteindelijk kwam ze niet opdagen, dus maar goed dat ik haar letter had vergeten. We gingen nog even naar Linda Lee Brown die altijd in de lobby van het hotel speelt. Wel, wel, ze speelde speciaal voor mij Tulpen Uit Amsterdam. Ze zong daarbij in het Engels, Duits en wat Nederlands. Bedankt Linda Lee! Toen we terug kwamen in de grote zaal stapte het Don Wojtila Orkest juist op het podium. Don Wojtila zou die avond afsluiten met een optreden van twee uur. Het was mooi, maar het kwam er niet helemaal goed uit. Dat kwam voornamelijk door het geluid. Je hoorde voornamelijk de monotors waarop de artiesten zich zelf horen op het podium in de zaal. En ook het geluid van de accordeon klonk niet goed. De technici zaten aan het eind van de avond duidelijk te slapen. En dat is wat wij ook gingen doen nadat de Wojtila's waren uitgespeeld. Normaal gesproken is er na afloop een jam sessie in de foyer van het hotel. Maar helaas, deze keer geen jam sessie.
De volgende morgen hadden we een afspraak dat Fred Ziwich met ons zou ontbijten.
En ja hoor, Fred was precies op tijd. De ontbijtzaal in het Marriott Hotel is groot.
Tijdens de Thanksgiving Polka Party is het soms zo druk dat er wachtrijen ontstaan
voor een tafel. Maar dit jaar viel dat reuze mee. Ook bij het ontbijt was het dit
jaar veel minder druk. Maar het was gezellig om met Fred te ontbijten. Na het ontbijt
vertelde Fred Ziwich dat hij snel weg moest, hij had een repetitie voor de Awards
Show. Dat kwam goed uit, ik moest naar dezelfde repetitie. De Cleveland-
De dag van de Awards Show. We hadden afgesproken met Walter Ostanek om samen te ontbijten. Dat was om negen uur, maar om tien voor negen stonden ze al voor onze neus. Dus mooi op tijd. Zoals gewoonlijk was het weer erg gezellig. Tony Petkovsek schoof ook nog even aan. Walter was die morgen erg op dreef. Hij vertelde prachtige verhalen. Over Yankovic en zo. Walter hielp mij nog even met mijn speech voor de Awards Show. Die had ik meegenomen om nog even te oefenen. En Walter hielp mij nog even met de uitspraak van sommige namen. Ik zou de Support And Promotion Award uitreiken. Enkele genomineerden waren Gene Kovack, Joe Gabrosek, Dana Battistelli en Val Pawlowski. Spreek dat maar eens goed uit. Maar na wat geoefend te hebben leek het er op. Na het ontbijt zijn Walter en ik nog even een kop koffie gaan drinken in de bar. En toen was het al bijna tijd om naar de Awards Show te gaan. Ik moest daar op tijd zijn omdat ik als één van de eerste gasten een Award zou uitreiken. Rita, het nichtje van Kenny Bass had plaatsen op de eerste rij voor ons geregeld. Altijd goed voor de foto´s en impressies voor de website. Het leek een prachtige Awards Show te worden. De nominaties waren in ieder geval veel belovend. En wie was tot onze grote verrassing bij de Awards Hown aanwezig? Betty Spetich, de weduwe van Frank Spetich die vorig jaar overleed. Het was fijn, maar ook ontroerend om haar te zien. We hebben even kunnen praten, en dat deed ons beiden goed. Ik verliet al ruim voordat de show begon de zaal om mij back stage te melden als presenter. Op de gang kwam ik Frank Stanger tegen. Het was al bekend dat hij in de show een Award mocht ontvangen voor de Beste nieuwe polka van het jaar. Daarnaast was Frank Stanger nog eens drie keer genomineerd. Ik wenste hem veel succes in de show, en ik zei hem dat ik verwachtte dat hij die andere drie Awards ook ging winnen. Wachten is nooit leuk, maar ik stond te wachten in goed gezelschap. Ik had ze al ontmoet, Bozo Cerar en Jurcek Zmauc, Ambassador en Consul van Slovenië. Maar eindelijk was het dan zover, presentator Ray Somich kondigde mij aan. Ik hield een kort praatje en maakte de verzegelde envelop open. En de winnaar voor beste Support en Promotion was Mark Habat. Een compleet verraste Mark Habat verscheen op het podium. Ik omhelsde Mark en feliciteerde hem. Daarna overhandigde ik de Award. Mark Habat was zo overdonderd dat hij bijna geen woord kon uitbrengen. Toen we weer back stage waren was het maar goed dat ik gisteren met de regie assistente de route had geoefend hoe je daarna weer in de zaal komt. Mark wist het niet meer. Tijdens het lopen naar de zaal probeerde ik hem een beetje op zijn gemak te stellen. Ik zei hem dat de mensen waardeerden wat hij allemaal deed. En ik vertelde hem dat ik zo goed had geoefend op al die moeilijke namen die genomineerd waren. Maar Mark Habat, dat is voor mij gemakkelijk uit te spreken. Ik had niet verwacht dat hij zou winnen, maar achteraf was hij de terechtte winnaar. Nog niet zolang geleden had ik overigens mijn voorspelling van de winnaars op de website geplaatst. Ik had er zes van de tien goed. Da´s toch nog meer dan de helft, niet slecht. Het was trouwens een hele mooie Awards Show waarbij Frank Stanger inderdaad de grote winnaar was. Hij ging in totaal met vier Awards naar huis. De show die overigens live op tv werd uitgezonden duurde een half uur langer dan normaal. Na de Awards Show is het voor ons inmiddels traditie geworden om een hapje te gaan eten in een plaatselijk Chinees Restaurant. We praatten even na over de Awards Show. We vonden het overigens erg jammer dat er niemand van de Frankie Zeitz familie was gekomen om de Lifetime Award voor Frankie Zeits in ontvangst te nemen. Na het etentje reden we terug naar het hotel. De Polka Mass was inmiddels afgelopen, en Joey Tomsick en zijn band betraden het podium. Joey Tomsick won vorig jaar de Award voor de Beste band van het jaar. En het is altijd de gewoonte dat die band het jaar erop speelt na de Polka Mass. Altijd leuk om Joey Tomsick te zien spelen. Ook dit jaar gaf hij weer een fantastisch optreden. Met veel bekende polka nummers. De laatste avond is meestal niet de drukste avond, maar deze keer was de zaal goed bezet. Het viel mij toen pas op dat er een onderdeel was geschrapt. Na het optreden van de Band van het jaar is er altijd een halfuurtje Meet The Winners op het podium. De winnaars van een Award worden dan nog even in het zonnetje gezet. Maar dit onderdeel bleek door de nieuwe organisatie geschrapt. Jammer! De avond werd besloten met een optreden van Eddie Rodick. Geweldig, wat een prachtig optreden. Het ene naar het andere mooie polka nummer werd gespeeld. Eddie Rodick was zeer goed op dreef. Hij speelde weer in die die herkenbare Eddie Rodick sound. Ik schreef al dat Eddie en Kim Rodick gescheiden waren. Maar ze gaan nog heel goed met elkaar om. En Kim die drumt nog gewoon in de band van Eddie. Om tien uur was het afgelopen. Een paar uurtjes eerder nan normaal. Wij vonden het niet erg. We namen afscheid van Eddie Rodick en liepen nog even door de zaal om tegen de andere bekenden goedendag te zeggen. We moesten nog inpakken, de volgende ochtend zouden we al vroeg vertrekken naar Chicago. Onze huurauto moest voor half zes terug zijn. Dus we besloten om tussen acht en negen uur ´s ochtends te vertrekken.
En dat lukte, om precies half negen ´s ochtends reden we richting Chicago. Op zondag is het verkeer een stuk drukker, en we stopten een paar keer. Maar we waren op tijd terug. We hebben een appartement in Chicago, en nadat we onze koffers daar naar toe hadden gebracht reden we de auto terug, om kwart over vijf arriveerden we bij het verhuurbedrijf. De volgende dag, maandag vloog ik terug naar Amsterdam. Alleen, want Jeanne mijn vriendin blijft nog bijna twee weken in Chicago. Het was een hele prettige vlucht met KLM. Ik vloog business class en dan lijkt het allemaal wat sneller te gaan doordat je een stuk meer comfort en aandacht hebt. Op dinsdag ochtend tien uur was ik weer thuis. Moe, maar het was een prachtige week geweest waar ik erg tevreden op terug kijk. We hebben al toegezegd, volgend jaar zijn we weer van de partij.
Marriot Hotel Downtown, Cleveland
Tony Petkovsek
Museum Shop, Polka Hall of Fame
Accordeon, Frankie Spetich
Mark Habat
George Staiduhar
Tony Petkovsek
Frank Svet & Bob Kravos
Walter Ostanek
Eddie Rodick
John & Walter
Spandoek, polkas.nl
Walter Ostanek
Mollie B.
Chardon Polka Band
Fred Ziwich
Jeff Pecon
Frank Stanger
All-
Klancnik & Friends
Bob Kravos
John, Presenter Awards Show
Eddie Adamic, Awards Show
Joey Tomsick
Eddie Rodick
Frank Stanger Orchestra
Linda Lee Brown
Chardon Polka Band
Brian O'Boyle
Don Wojtila Orchestra
Walter, Hank & Bob
Jeff Pecon
Fred Ziwich
Walter Ostanek
Don Wojtila
George Staiduhar
Polka Party, Main Ballroom, Marriott Hotel, Cleveland
Thanksgiving, Cleveland 2013